| “ | Naprzód, obrót Krew i łzy Leć w pomiędzy Hufcu pstry W górę wzleć I spadaj w dół Jeźdźcom Smoków tylko trzeba By przed Nićmi bronić nieba Światy giną i powstają Od tych zmagań w smoczym męstwie |
” |
Smoki spalające Nici.
Smoki z Pernu zostały przedstawione w cyklu powieści o planecie Pern, autorstwa Anne McCaffrey. W przeciwieństwie do większości smoków z różnych powieści i filmów, ten stworzenia nie powstały w sposób naturalny lecz zostały stworzone przez ludzkich genetyków. Celem ich stworzenia była ochrona ludzkiej kolonii przed Nićmi, czyli grzybopodobnymi stworzeniami, opadającymi z nieba i pożerającymi żywe organizmy. Posiadają zdolność przenoszenia się w pomiędzy, czyli natychmiastowych lotów między dwoma punktami w przestrzeni lub czasie.
Wygląd[]
Porównanie wielkości różnych smoków. Od największego: Ramoth (największa królowa), złota królowa, spiżowy, brunatny, niebieski, zielona, Ruth i człowiek.
Smoki ogólnie mają cztery łapy, długi ogon oraz wielkie skrzydła, jak większość tego rodzaju fikcyjnych stworzeń. Wyposażone są w ostre pazury i zęby. Dzielą się na pięć rodzajów:
Podział smoczej populacji na kolory
Niebieskie[]
Jeden z najmniejszych gatunków smoków, stworzenia o tym kolorze łusek to samce.
Zielone[]
Zielone smoczyce mają duży wpływ na otoczenie, zwłaszcza w czasie rui. Teoretycznie mogą się rozmnażać, jednak zwykle są bezpłodne przez żucie smoczego kamienia. Stanowią około 50% smoczej populacji. Najmniejszy rodzaj smoka, lecz wciąż cenny podczas walki z Nićmi ze względu na swoją zwinność.
Brunatne[]
Brunatne smoki są dosyć duże w porównaniu z niebieskimi i zielonymi, jednak nie dorównują spiżowym i złotym. Teoretycznie mogą się parzyć ze złotymi królowymi, lecz nie mogą prześcignąć spiżowych w trakcie lotów godowych z królowymi.
Spiżowe[]
Największe spośród smoczych samców, smoki tego rodzaju są ujeżdżane najczęściej przez ważniejszych członków społeczności smoczych jeźdźców. Z nielicznymi wyjątkami, jedyne smoki które parzą się z królowymi.
Złote[]
Smocze królowe są największymi spośród swych krewniaków, jednak wylęgają się bardzo rzadko, przez co stanowią jedynie około 1% smoczej populacji. Co jakiś czas wznoszą się do lotu godowego, w czasie którego spiżowe i brunatne smoki próbują je dogonić. Po locie godowym królowa składa jaja w Wylęgarni, czyli pokrytej gorącymi piaskami jaskini. W przeciwieństwie do zielonych smoczyc nie żują smoczego kamienia, ponieważ stałyby się bezpłodne. Pomimo niemożliwości ziania ogniem, królowe biorą udział w walce z Nićmi, ponieważ ich jeźdźczynie używają miotaczy ognia.
Ruth[]
Ruth jest jedynym w swoim rodzaju smokiem, ponieważ nie zalicza się do żadnego z powyższych typów. Ma biały kolor, jednak jeśli jest odkładnie umyty można na nim zauważyć drobne przebłyski pozostałych kolorów. Ma mniejszy rozmiar niż pozostałe smoki, mniej więcej wielkości konia. Jest uwielbiany przez jaszczurki ogniste.
Występowanie[]
Smoki mieszkają z ludźmi w Weyrach, czyli osiedlach umieszczonych w kraterach wygasłych wulkanów. Po wewnętrznej stronie zbocza znajduje się duża liczba weyrów (pisownia małą literą oznacza grotę w której mieszka jeździec ze smokiem), natomiast na dnie krateru są pastwiska, jezioro służące jako źródło wody oraz smocze kąpielisko (higiena tego rozwiązania pozostaje pod znakiem zapytania, lecz nie zauważone zostały niepożądane efekty uboczne) oraz baraki, czyli kwatery weyrzątek (młodych jeźdźców). Do Weyru drogą naziemną można się dostać tylko wąskim tunelem, jedyną inną opcją jest lot na smoku. Z dna Niecki (krateru Weyru) można dostać jedynie do weyrów królowych, baraków oraz Niższych Jaskiń (logistycznego zaplecza Weyru).
Istniejące Weyry[]
Północy Kontynent
- Weyr Fort
Najstarszy Weyr na Pernie, na początku historii opisanej w książce był pusty dopóki Lessa nie sprowadziła go z przeszłości. Jego Jeźdźcy ochraniają posiadłości Fort, Południowy Boll i Ruatha.
- Weyr Benden
Jedyny Weyr który nie został porzucony przed wydarzeniami z książek. Chroni posiadłośći Benden, Bitra i Lemos.
- Weyr Dalekich Rubieży
Na początku historii opisanej w książce był pusty dopóki Lessa nie sprowadziła go z przeszłości. Po tym jak jeźdźcy zostali sprowadzeni z przeszłości, jego lokatorzy zupełnie nie przejmowali się swoimi powinnościami i odcięli się od reszty Pernu. Gdy F'lar (Władca Weyru Benden) skonfrontował się z T'ronem (Władcą Weyru Fort z przeszłości) i wygnał wszystkich niechętnych podporządkowaniu się nowoczesności jeźdźców na Kontynent Południowy, niemal wszyscy odeszli stąd, a ich miejsce zajęli dotychczasowi mieszkańcy Weyru Południowego. Chroni posiadłości Tillek, Nerat i Dalekie Rubieże.
- Weyr Igen
Na początku historii opisanej w książce był pusty dopóki Lessa nie sprowadziła go z przeszłości. Chroni posiadłości Igen i Keroon.
- Weyr Ista
Na początku historii opisanej w książce był pusty dopóki Lessa nie sprowadziła go z przeszłości. Ma pewną unikalną cechę, bowiem z powodu mniejszej wielkości część weyrów była umieszczona na zewnętrznej stronie zboczy. DO tego jest umieszczony na wyspie. Chroni posiadłości Ista i Nerat.
- Weyr Telgar
Na początku historii opisanej w książce był pusty dopóki Lessa nie sprowadziła go z przeszłości. Ostani Weyr założony na Północnym Kontynencie. Chroni posiadłości Telgar i Crom.
Południowy Kontynent
- Weyr Południowy
Założony w trakcie Dziewiątego Przejścia na Południowym Kontynencie, powstał w przeszłości aby uzupełnić braki w jeźdźcach samotnego Bendenu. Nie był zbudowany w wygasłym wulkanie, lecz miał postać grupy kamiennych budynków na niedostępnym płaskowyżu. W pewnym momencie, kiedy Władcy Weyrów z przeszłości trzymali się starych zwyczajów, F'lar stoczył walkę z T'ronem i wygnał niechętnych jeźdźców do tego Weyru. Prawie cały Weyr dalekich rubieży i kilku jeźdźców z Fortu przybyło tu, a dotychczasowi lokatorzy zajęli Weyr Dalekich Rubieży. Teoretycznie chroni Południową Posiadłość i jej rozległe terytoria, lecz ponieważ Południowy kontynent jest pokryty robakami zjadającymi Nici, a mieszkający tam Jeźdźcy z przeszłości ignorowali swe obowiązki, Południowa Posiadłość broniła się sama, dopóki nie zaprowadzono w Weyrze porządków.
- Weyr Monako
Położony nad Zatoką Monako, wyglądał podobnie do Weyru Południowego, lecz był dostępny z ziemi. Został zniszczony przez tsunami powstałe po upadku meteoru, lecz potem go odbudowano. Technicznie chroni Lądowisko, Posiadłość Nad Zatoczką oraz Posiadłość Rajska Rzeka, lecz z powodu robaków pokrywających cały kontynent, ochrona ba jedynie symboliczne znaczenie.
- Na Południowym Kontynencie jest także wiele mniejszych Osad zamieszkanych przez byłych smoczych jeźdźców po pozbyciu się Nici.
Umiejętności[]
Wszystkie smoki mają wspólne umiejętności, do których należą:
- Latanie-Smoki potrafią latać dzięki swoim umięśnionym, lecz delikatnym skrzydłom.
- Żucie smoczego kamienia-Smoki potrafią ziać ogniem, lecz tylko po zżuciu pewnej ilości skały bogatej w fosfinę, czyli smoczego kamienia.
- Rozmowy telepatyczne-Smoki potrafią wymieniać myśli ze swoimi jeźdźcami, oraz z osobami wyczulonymi na takie rzeczy. Czasem też mówią do osób postronnych.
- Przenoszenie się w pomiędzy-Smoki potrafią podróżować pomiędzy w czasie i przestrzeni. Jest to bardzo szybka, lecz niebezpieczna metoda podróży, gdyż smok który dostał niedokładne informacja może na zawsze zostać w pomiędzy. Taka podróż trwa zwykle około ośmiu sekund, lecz zależy to od dystansu/czasu pomiędzy punktem startu i docelowym. W pomiędzy nie ma nic poza przeszywającym zimnem. W niektórych książkach z serii jest to nazywane teleportacją, jednak nie zawsze.
- Telekineza-Smoki i niektórych sytuacjach potrafią przenosić różne przedmioty na odległość. Umiejętność ta została odkryta przez zieloną smoczycę, która obracała denerwujące chrząszcze.
Pochodzenie[]
Nici[]
Kiedy pierwsi ludzcy koloniści przybyli na Pern, osiedlili się nie zwracając uwagi na niewielką planetkę którą gwiazda systemy, Rukbat, przyciągnęła i zatrzymała na dziwnej eliptycznej orbicie. Po pewnym czasie okazało się, że podczas obiegu wokół słońca planetka zbliża się do Pernu, a wtedy z jej powierzchni na Pern przedostają się zarodniki organizmów nazwanych Nićmi. Nici przemierzają otchłań w formie zarodników, a wchodząc w atmosferę ogrzewają się i pobudzają do życia, przyjmując formę długich białych pasem (stąd nazwa Nici). Pasma opadają na ziemię, zakopują się i pożerają żywe organizmy. Nie mogły przebić się poprzez kamień, metal, szkło i większość tworzyw sztucznych. Niszczyć je można było jedynie ogniem i pewnymi kwasami. Nici topiły się również w wodzie i zamarzały ponownie na mrozie, lecz te rozwiązania były niemożliwe do zastosowania w obronie na wielką skalę. Koloniści wpierw próbowali używać miotaczy ognia i rozpylaczy kwasu dzierżonych przez załogi latających śmigaczy, lecz ta metoda okazała się zawodna i krótko dystansowa, gdyż paliwo do pojazdów było ograniczone i niemożliwe do wytworzenia na Pernie, a piloci często się zderzali w powietrzu. Rozwiązaniem okazały się smoki.
Jaszczurki ogniste[]
Na Pernie żyły także jaszczurki ogniste-niewielkie skrzydlate gady wielkości ludzkiego ramienia (licząc długą szyję i ogon). Przypominające smoki stworzenia mogły dzielić myśli i uczucia z ludźmi których lubiły. Można je było oswoić tylko w pierwszych kilka minut po wykluciu, kiedy są niebotycznie głodne po okresie spędzonym w jaju. Jaszczurki są dużo mniej inteligentne niż smoki i ludzie, lecz mają doskonałą kolektywną pamięć. Spotyka się gromady jaszczurek które pamiętają wydarzenia sprzed tysięcy Obrotów (Obrotem nazywa się perneński rok). Jaszczurki miały podobne umiejętności co smoki, lecz mniej rozwinięte. Także żuły smoczy kamień i przenosiły się w pomiędzy, lecz miały mniej rozwinięte zdolności telepatyczne i mogły porozumiewać się z ludźmi tylko w ograniczonym zakresie. Kiedy miał miejsce pierwszy Opad Nici od momentu wylądowanie kolonistów na Pernie, jaszczurki były popularnymi towarzyszami ludzi. Ocaliły one wiele ludzi i zwierząt w nieprzygotowanej kolonii.
Utworzenie smoków[]
Obserwując jaszczurki ogniste ludzie pomyśleli, że posiadanie większej wersji tych stworzeń może być sposobem na ochronę planety przed Nićmi. Genetycy którzy przylecieli na planetę zabrali się do pracy. Proces był długi i trudny. Po wielu Obrotach projekt był już bliski ukończenia. Powstało osiemnaście pierwszych jaj. Wylęgły się z nich jedynie królowe i spiżowe smoki, ponieważ w praktyce jedynie one się rozmnażały, lecz pozostałe kolory były zapisane w ich strukturze genetycznej i pojawiły się w pierwszym naturalnym wylęgu.
Pierwsi Smoczy Jeźdźcy[]
Kiedy jaj były gotowe do wylęgu, na teren Wylęgarni sprowadzono kilkudziesięciu młodych ludzi o najwyższym wskaźniku empatii. Gdy skorupy jaj zaczęły pękać, a ze środka wyszły niezgrabne smocze pisklęta, skierowały się one w stronę wybranych ludzi. Gdy pary spotkały się, powstawało między nimi nierozerwalne mentalne połączenie. Kiedy już wszystkie jaj się wylęgły, a wszystkie smoki znalazły swoich partnerów, pierwsze Naznaczenie się zakończyło. Jakiś czas po Naznaczeniu, wulkan, uważany za wygasły, wybuchł niedaleko lądowiska. Pierwsi Jeźdźcy wydatnie pomogli w ewakuacji ludzi i dobytku ze strefy zagrożenia. Miało wtedy miejsce pierwsze przejście Jeźdźca i smoka w pomiędzy, niestety nieszczęśliwie zakończone. Smok jednego z Jeźdźców uciekł przed ścigaczem powietrznym, unikając zderzenia, lecz nieprzygotowani Jeździec i smok utknęli w pomiędzy. Po tym wydarzeniu wszyscy Jeźdźcy przykładali wielką wagę do ćwiczeń w lotach w pomiędzy. Gdy ludzie przenieśli się na mniejszy i geologicznie stabilniejszy Północny Kontynent, smoki całkowicie opuściły Południe.
Dziewiąte Przejście[]
Wiele setek lat po powstaniu pierwszych smoków, a także osiem Przejść Czerwonej Gwiazdy później, podczas Długiej Przerwy Jeźdźcy z wszystkich Weyrów poza Bendenem tajemniczo zniknęli. Przez czterysta lat Weyr Benden był jedynym Weyrem na Pernie, a jego populacja smoków ustawicznie się zmniejszała, do punktu gdzie na całym Pernie żyła tylko jedna królowa i niecałe dwieście pięćdziesiąt smoków. Na krótko przed rozpoczęciem Dziewiątego Przejścia Czerwonej Gwiazdy, Władczyni Weyru Jora i jej smoczyca Nemorth zmarły, zostawiając jedno królewskie jajo. Jeźdźcy, teraz uznawani przez większość jedynie za pijawki wysysające z Perneńskich posiadłości dobra w postaci tradycyjnych dziesięcin, wyruszyli na Poszukiwania, aby znaleźć kandydatki do naznaczenia królowej. Jeździec spiżowego Mnementha, F'lar, podczas podróży do posiadłości Ruatha, okupowanej przez najeźdźcę Faxa, odnalazł Lessę, które zgodziła się przejść do Weyru, po tym jak F'lar zabił Faxa w pojedynku. Lessa naznaczyła nową królową, Ramoth, lecz Weyr pozostał rządzony przez konserwatywnego R'gula, dopóki Ramoth nie wzniesła się do lotu godowego. Gdy Mnementh złapał Ramoth w trakcie lotu godowego, F'lar przejął władzę nad Weyrem, i rozpoczął przygotowywanie Jeźdźców na walkę z Nićmi.